Pages

Κυριακή 24 Ιουνίου 2012

Σύνταγμα και Σύγκλιση

Ποιο είναι, τάχα, το στοιχείο εκείνο, το οποίο καθιστά τη νέα κυβέρνηση διαφορετική από όλες τις προηγούμενες και που δύναται να της δώσει την αποτελεσματικότητα, την οποία καμιά μονοκομματική κυβέρνηση δεν είχε ποτέ;

Μήπως το ηλικιακό, -δηλαδή η μείωση της μέσης ηλικίας των υπουργών και υφυπουργών- και, άρα, η όρεξη και η αντοχή για εντατικότερη και παραγωγικότερη εργασία;

Μήπως η θεαματική ελάττωση της...
αναγνωρισιμότητας των περισσοτέρων υπουργών και υφυπουργών, - γεγονός που ενδέχεται να τους υποχρεώσει να εργάζονται ως Σταχανοβίτες χειρώνακτες και όχι ως... αστέρες;

Μήπως επειδή θα υπάρχει πάντα σε λειτουργία ένα Συντονιστικό όργανο, το οποίο θα σπεύδει να λειάνει τις γωνίες στο ενδοκυβερνητικό έργο, (προτού να γίνουν αγκάθια και καρφιά) και το οποίο πάντα θα αναζητεί και θα βρίσκει τον κοινό παρανομαστή;

Ή μήπως επειδή τον πρωθυπουργό θα συνοδεύουν στις κρίσιμες Συνόδους κορυφής οι πολιτικοί Αρχηγοί των κομμάτων, τα οποία στηρίζουν την κυβέρνηση Σαμαρά - γεγονός που εγγυάται πολιτική σταθερότητα και εθνική ετοιμότητα;

Βεβαίως, όλα αυτά είναι σημαντικά. Αλλά δεν είναι τα σημαντικότερα. Τα σημαντικότερα βρίσκονται αλλού:

Ενώ, δηλαδή, οι κυβερνήσεις των δημοκρατικών χωρών πειθαρχούν στο Σύνταγμα και τους Νόμους μιας εκάστης χώρας (στο οποίο και ορκίζονται), με τη σημερινή ελληνική κυβέρνηση συμβαίνει κάτι διαφορετικό:

Εκτός από το Σύνταγμα, η κυβέρνηση Σαμαρά είναι υποχρεωμένη να πορεύεται σύμφωνα με το γράμμα και το πνεύμα και ενός άλλου καταστατικού χάρτη, - δηλονότι σύμφωνα με όσα διαλαμβάνονται στο "πλαίσιο προγραμματικής Σύγκλισης των τριών κομμάτων".

Και αυτό δημιουργεί την ειδοποιό διαφορά.

Διότι, ενώ όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις μέχρι σήμερα, έμπαιναν κάθε μέρα εκατό φορές στον πειρασμό να παραβιάσουν πλείστες όσες διατάξεις του Συντάγματος, (χωρίς καμιά αρνητική συνέπεια για τους υπουργούς και για ολόκληρη την κυβέρνηση), τώρα τα πράγματα γίνονται δυσκολότερα. Και γίνονται δυσκολότερα, για πολλούς λόγους, όπως:

* Κανείς από τους τρεις δεν θα θέλει να θεωρηθεί από τους άλλους δύο υπαίτιος της αποτυχίας του εγχειρήματος της τρικομματικής...
* Οι περιστάσεις είναι κρίσιμες και η υπαίτια διάλυση της τρικομματικής θα σημάνει και την ολοσχερή διάλυση του κόμματος του υπαιτίου...
* Υπάρχει ειδικό όργανο που ξαγρυπνά γι’ αυτό το λόγο: Να λύνει τις παρουσιαζόμενες δυσκολίες. Και, άρα, δεν μπορεί να του ξεφύγει τίποτε...

Τα σημειώνει η στήλη αυτά, προκειμένου να υπογραμμίσει, ότι, - σε χώρες σαν τη δική μας- ακόμη και οι παραΚαταστατικές διατάξεις μπορούν να αποδειχθούν εξίσου πολύτιμες με τις Καταστατικές!


Χρήστος Θεοχαράτος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχόλια θα γίνονται δεκτά μόνο με ελληνικούς χαρακτήρες