Καλός αγέρας από την Ευρώπη

Οντως, έξω στην Ευρώπη πάμε καλά. Φύσηξε καλός αγέρας, ελπίδας και προοπτικής, και με τις χθεσινές αποφάσεις στις Βρυξέλλες. Είναι λάθος η αντίληψη ότι η Σύνοδος Κορυφής δεν ασχολήθηκε καθόλου με τα καυτά θέματα της οικονομίας της Ελλάδος. Οτι δήθεν αυτά παραγκωνίσθηκαν για χάρη των προβλημάτων (Τράπεζες, ομόλογα, μηχανισμός στήριξης κ.λπ.) μόνο της Ιταλίας και της Ισπανίας, των γιγάντων του Νότου.

Είναι εύκολο στην Ελλάδα να είσαι...

τραπεζορήτορας πατριώτης ή δήθεν προφήτης, μονίμως απαισιόδοξος και απαξιωτικός. Εύκολο αλλά και κοντόθωρο. Το μέλλον ανήκει στους πραγματιστές και τους αγωνιστές.

* Ηδη κερδίσαμε πολλά μετά τις εκλογές σε σχέση με το μείζον πρόβλημα της εθνικής μας εικόνας και διεκδίκησης στην Ευρώπη. Κατ’ αρχήν μια ευρεία, διακομματική συνεργασία στην κυβέρνηση, κοινές αντιλήψεις – διεκδικήσεις, συναντίληψη στην Ελλάδα και καλές διασυνδέσεις στην Ευρώπη (τηλεφωνικά του πρωθυπουργού, στις Βρυξέλλες του Ε. Βενιζέλου) με σοβαρή εκπροσώπηση από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Αλήθεια, ποια ήταν η συμβολή του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα στις εθνικές μας ανάγκες – απαιτήσεις; Ποια κόμματα της Αριστεράς επηρέασε θετικά; Ούτε ένα. Τα περισσότερα αντιμετωπίζουν εχθρικά τα εθνικά μας αιτήματα για χαλάρωση της λιτότητας, για ενισχύσεις προς καταπολέμηση της ύφεσης και της ανεργίας.

* Οι χθεσινές αποφάσεις –μπλεγμένες με την ήττα της Εθνικής Ομάδας της Γερμανίας στο ποδόσφαιρο– είναι σημαντικές, μη περιστασιακές και πολύτιμες για τους Ελληνες. Για τρεις, κυρίως λόγους:

– Σηματοδοτούν μια στροφή στην έως τώρα συνολική ύφεση στην Ευρώπη, δηλαδή σε πολλές άλλες χώρες πλην της Ελλάδος. Θέτουν τη βάση για νέες ανάλογες λύσεις των προβλημάτων της χώρας μας από το Μνημόνιο και το Μεσοπρόθεσμο. Οντως, μαζί τους περιορισμούς τους, αλλά και με νέα τροποποιημένα αναπτυξιακά μέτρα.

– Η καγκελάριος της Γερμανίας, δήθεν αδιάλλακτη και ανυποχώρητη έως προχθές, υποχώρησε σημαντικά στον γαλλοϊσπανικό άξονα, με τον οποίο συμπαρατάχθηκαν τα τρία τέταρτα των άλλων χωρών, είτε της Ε.Ε. είτε της Ευρωζώνης.

Γεγονός το οποίο σημαίνει έναν νέο δρόμο και στα άλλα θεσμικά όργανα της Ευρώπης (Κομισιόν, Ευρωκοινοβούλιο, ΕΚΤ). Για μια ακόμη φορά είχαμε τη γνωστή τακτική των λεονταρισμών τις παραμονές των διαπραγματεύσεων στην Ευρώπη (ή των σκληρών τελευταίων μαχών) πριν από τον συμβιβασμό και τη λήξη του κάθε πολέμου.

Ομως, αυτή τη φορά –για πρώτη φορά– η ήττα της γερμανικής αντίληψης ηγεμονίας είναι εμφανής, μη αναστρέψιμη, ανοίγει νέους δρόμους.

Σ’ αυτούς τους νέους δρόμους ήδη χθες η Ελλάδα κέρδισε τη νέα εγγύηση για τις τραπεζικές καταθέσεις, το νέο πλαίσιο για τη συνέχιση της επανακεφαλαιοποίησης και –όπως θα φανεί σύντομα– νέες, καλύτερες πολιτικές. Για τα εθνικά χρέη και τα επιτόκια, την καταπολέμηση της ανεργίας, καλύτερες συνθήκες στην αγορά.

Υπομονή.

Μιχάλης Δημητρίου